назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова міра
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
мі́ра мн. — |
Родны каго? чаго? |
мі́ры мн. — |
Давальны каму? чаму? |
мі́ры мн. — |
Вінавальны каго? што? |
мі́ру мн. — |
Творны кім? чым? |
мі́рай, мі́раю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
мі́ры мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
кадук яго ведае — нічога невядома (пра каго‑, што‑н.)
кадук з ім = хай, няхай будзе так
На суразмоўе прыйшоў настолькі выгаралы распрацоўшчык, што спрацавала пажарная трывога.
mira — беларуская лацінка
Слова міра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік міра — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове міра + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› Мі́р (3)
(5) акіра ‹
› мі́р (3)
(6) сякі́ра ‹
› мі́р (3)
(4) лі́ра ‹
› міра́б (5)
(8) пальмі́ра ‹
› мірабе́левы (10)
(6) рапі́ра ‹
› мірабе́ль (8)
(7) парфі́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.