ў
і
мі́р — назоўнік Мі́р — назоўнік
канцэпт

мір

гэта
— сельская грамада

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова мір
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
мі́р

мн. 
Родны
каго? чаго?
мі́ра

мн. 
Давальны
каму? чаму?
мі́ру

мн. 
Вінавальны
каго? што?
мі́р

мн. 
Творны
кім? чым?
мі́рам

мн. 
Месны
у кім? у чым?
мі́ры

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


Вам, жанчынам, ад нас трэба толькі адно: каб мы па дарозе дадому зайшлі ў краму.


mir — беларуская лацінка

Слова мір (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік мір — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове міра + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


міньё́н (6)

(6) ювелі́р

міньё́н (6)

(4) клі́р

Міню́ст (6)

(4) шлі́р

мі́ра (4)

(8) Славамі́р

мі́ра (4)

(9) галадамі́р

міра́б (5)

(5) Памі́р


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

эвалюцыя