Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

паскаральнік, -а, мужчынскі род
  1. спецыяльны тэрмін Прыстасаванне для павелічэння хуткасці руху, працэсу. Пускавы паскаральнік. Пнеўматычны паскаральнік.
  2. Рэчыва, якое паскарае некаторыя працэсы.
  3. пераноснае значэнне Тое, што дапамагае руху наперад, паскарае развіццё чаго-н. Далучэнне працоўных мае да скарбніц культуры, літаратуры і мастацтва з'яўляецца магутным паскаральнікам пры выпрацоўцы высокай камуністычнай свядомасці. ← газета «Звязда».

❌

паскаральнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова паскаральнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	паскара́льнік мн. паскара́льнікі
Родны каго? чаго?	паскара́льніка мн. паскара́льнікаў
Давальны каму? чаму?	паскара́льніку мн. паскара́льнікам
Вінавальны каго? што?	паскара́льнік мн. паскара́льнікі
Творны кім? чым?	паскара́льнікам мн. паскара́льнікамі
Месны у кім? у чым?	паскара́льніку мн. паскара́льніках
Клічная форма	— мн. —

Слова паскаральнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік паскаральнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.