ў
і
паскаро́чваць — дзеяслоў паска́чваць — дзеяслоў
канцэпт

паскарэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова паскарэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
паскарэ́нне

мн.  паскарэ́нні
Родны
каго? чаго?
паскарэ́ння

мн.  паскарэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
паскарэ́нню

мн.  паскарэ́нням
Вінавальны
каго? што?
паскарэ́нне

мн.  паскарэ́нні
Творны
кім? чым?
паскарэ́ннем

мн.  паскарэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
паскарэ́нні

мн.  паскарэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.

Прыказка.

Бабуля паспрачалася з Ціханам, што ён не з'есць 26 пельменяў. Спрачаліся на прыбіранне ў кватэры. І вось Ціхан даядае 25-ы пельмень і разумее, што 26-га ў талерцы няма. Гэта ўсё, што трэба ведаць пра заключэнне дагавораў.


paskarennie — беларуская лацінка

Слова паскарэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік паскарэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пасквіль + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


паскаро́чваны (12)

(7) карэ́нне

паскаро́чваны (12)

(9) пакарэ́нне

паскаро́чваць (12)

(8) скарэ́нне

паска́чваць (10)

(11) прыскарэ́нне

пасква́піцца (11)

(7) марэ́нне

пасква́раны (10)

(9) выпарэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Пізанская вежа