назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова паскарэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
паскарэ́нне мн. паскарэ́нні |
Родны каго? чаго? |
паскарэ́ння мн. паскарэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
паскарэ́нню мн. паскарэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
паскарэ́нне мн. паскарэ́нні |
Творны кім? чым? |
паскарэ́ннем мн. паскарэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
паскарэ́нні мн. паскарэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.
Прыказка.Бабуля паспрачалася з Ціханам, што ён не з'есць 26 пельменяў. Спрачаліся на прыбіранне ў кватэры. І вось Ціхан даядае 25-ы пельмень і разумее, што 26-га ў талерцы няма. Гэта ўсё, што трэба ведаць пра заключэнне дагавораў.
paskarennie — беларуская лацінка
Слова паскарэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік паскарэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пасквіль + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› паскаро́чваны (12)
(7) карэ́нне ‹
› паскаро́чваны (12)
(9) пакарэ́нне ‹
› паскаро́чваць (12)
(8) скарэ́нне ‹
› паска́чваць (10)
(11) прыскарэ́нне ‹
› пасква́піцца (11)
(7) марэ́нне ‹
› пасква́раны (10)
(9) выпарэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.