ў
і
пасудзі́ць — дзеяслоў пасу́днік — назоўнік
канцэпт

пасуднік

гэта
— рабочы

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пасуднік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пасу́днік

мн.  пасу́днікі
Родны
каго? чаго?
пасу́дніка

мн.  пасу́днікаў
Давальны
каму? чаму?
пасу́дніку

мн.  пасу́днікам
Вінавальны
каго? што?
пасу́дніка

мн.  пасу́днікаў
Творны
кім? чым?
пасу́днікам

мн.  пасу́днікамі
Месны
у кім? у чым?
пасу́дніку

мн.  пасу́дніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пакінь вешаць нос, не дзеля гэтага рос.


Не айцішачка, а айці-шляхта.


pasudnik — беларуская лацінка

Слова пасуднік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пасуднік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пасуднік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пасу́дзінка (10)

(7) пру́днік

пасудзі́цца (10)

(6) су́днік

пасудзі́ць (9)

(7) асу́днік

пасу́дніца (9)

(8) кры́ўднік

пасу́дны (7)

(7) злы́днік

пасу́каны (8)

(6) ны́днік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

супчык