назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова патаўшчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
патаўшчэ́нне мн. патаўшчэ́нні |
Родны каго? чаго? |
патаўшчэ́ння мн. патаўшчэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
патаўшчэ́нню мн. патаўшчэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
патаўшчэ́нне мн. патаўшчэ́нні |
Творны кім? чым? |
патаўшчэ́ннем мн. патаўшчэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
патаўшчэ́нні мн. патаўшчэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
бры́нда — пра таго, хто без патрэбы ходзіць, сноўдаецца (бадзяецца, швэндаецца, валэндаецца), нічога не робіць
03.05.1791
Першая ў Еўропе Канстытуцыя.
ВКЛ — Вельмі Крутыя Людзі.
pataŭščennie — беларуская лацінка
Слова патаўшчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік патаўшчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове патафізіёлаг + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› патаўшча́цца (11)
(10) адпушчэ́нне ‹
› патаўшчаць (10)
(9) упушчэ́нне ‹
› патаўшча́ць (10)
(11) прыпушчэ́нне ‹
› патафізіё́лаг (12)
(9) трышчэ́нне ‹
› патафізіялагі́чны (16)
(9) хрышчэ́нне ‹
› патафізіяло́гія (14)
(9) ачышчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.