назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апора
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
апо́ра мн. апо́ры |
Родны каго? чаго? |
апо́ры мн. апо́р |
Давальны каму? чаму? |
апо́ры мн. апо́рам |
Вінавальны каго? што? |
апо́ру мн. апо́ры |
Творны кім? чым? |
апо́рай, апо́раю мн. апо́рамі |
Месны у кім? у чым? |
апо́ры мн. апо́рах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Памаленьку, бо спінку зломіш.
Мая бабуля з Пастаўшчыны казала ЗАДНІЦА ці СРАКА. Аніякай дупы. А ў вас што?
apora — беларуская лацінка
Слова апора (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апора — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апорак + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апо́мніцца (9)
(5) змо́ра ‹
› апо́на (5)
(8) Элеано́ра ‹
› апо́нка (6)
(4) по́ра ‹
› апо́рак (6)
(9) мікрапо́ра ‹
› апо́рна (6)
(7) падпо́ра ‹
› апо́рна-паказа́льны (17)
(5) спо́ра ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.