ў
і
апрана́нне — назоўнік апрана́цца — дзеяслоў
канцэпт

апранаха

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова апранаха
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 апрана́ха

мн.  апрана́хі
Родны
каго? чаго?		 апрана́хі

мн.  апрана́х
Давальны
каму? чаму?		 апрана́се

мн.  апрана́хам
Вінавальны
каго? што?		 апрана́ху

мн.  апрана́хі
Творны
кім? чым?		 апрана́хай, апрана́хаю

мн.  апрана́хамі
Месны
у кім? у чым?		 апрана́се

мн.  апрана́хах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.


— Айці-краіна.
— Вы так дзіўна вымаўляеце слова «агра».


apranacha — беларуская лацінка

Слова апранаха (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік апранаха — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове апранне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› апрамяня́ць (10)

(5) тка́ха ‹

› апрана́льня (10)

(5) пла́ха ‹

› апрана́нне (9)

(8) расама́ха ‹

› апрана́цца (9)

(4) па́ха ‹

› апрана́ць (8)

(6) папа́ха ‹

› апра́нены (8)

(8) чарапа́ха ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

рэкурсіўны гадзіннік