назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова апранне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
апра́нне мн. апра́нні |
Родны каго? чаго? |
апра́ння мн. апра́нняў |
Давальны каму? чаму? |
апра́нню мн. апра́нням |
Вінавальны каго? што? |
апра́нне мн. апра́нні |
Творны кім? чым? |
апра́ннем мн. апра́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
апра́нні мн. апра́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ад усіх бочак шпунт; пад усе бочкі шпунт — пра чалавека, якога калі трэба і калі не трэба пасылаюць выконваць розныя даручэнні, просьбы.
Польск. szpunt ад ням. spund.У маленстве вам кажуць: не бяры цукеркі ад незнаёмцаў. А потым адпраўляюць браць цукеркі ад незнаёмцаў і робяць з гэтага свята.
Як гэта называецца? (ніўалэХ)aprannie — беларуская лацінка
Слова апранне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апранне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апрасненне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апрана́цца (9)
(10) таўпо́ранне ‹
› апрана́ць (8)
(8) штора́нне ‹
› апра́нены (8)
(6) пра́нне ‹
› апра́нуты (8)
(8) пя́транне ‹
› апра́нуты (8)
(9) патура́нне ‹
› апра́нуты (8)
(7) цура́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.