назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова піньканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пі́ньканне мн. пі́ньканні |
Родны каго? чаго? |
пі́нькання мн. пі́ньканняў |
Давальны каму? чаму? |
пі́ньканню мн. пі́ньканням |
Вінавальны каго? што? |
пі́ньканне мн. пі́ньканні |
Творны кім? чым? |
пі́ньканнем мн. пі́ньканнямі |
Месны у кім? у чым? |
пі́ньканні мн. пі́ньканнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле.
а пакуль што толькі #нюдзеляМова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.
pińkannie — беларуская лацінка
Слова піньканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік піньканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове піон + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пі́нчар (6)
(11) дзве́ньканне ‹
› пінь-пі́нь (9)
(9) це́ньканне ‹
› піньё́н (6)
(10) дзі́ньканне ‹
› пі́нькаць (8)
(9) ці́ньканне ‹
› пі́нькнуць (9)
(10) брэ́ньканне ‹
› піо́н (4)
(10) трэ́ньканне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.