ў
і
піньё́н — назоўнік пі́нькаць — дзеяслоў
канцэпт

піньканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова піньканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пі́ньканне

мн.  пі́ньканні
Родны
каго? чаго?
пі́нькання

мн.  пі́ньканняў
Давальны
каму? чаму?
пі́ньканню

мн.  пі́ньканням
Вінавальны
каго? што?
пі́ньканне

мн.  пі́ньканні
Творны
кім? чым?
пі́ньканнем

мн.  пі́ньканнямі
Месны
у кім? у чым?
пі́ньканні

мн.  пі́ньканнях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйдзе тая нядзеля, што будзе і маё вяселле.

а пакуль што толькі #нюдзеля

Мова жыве не калі на ёй спяваюць фальклорныя песні, а калі на ёй чытаюць рэп пра брудных сучак.


pińkannie — беларуская лацінка

Слова піньканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік піньканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове піон + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пі́нчар (6)

(11) дзве́ньканне

пінь-пі́нь (9)

(9) це́ньканне

піньё́н (6)

(10) дзі́ньканне

пі́нькаць (8)

(9) ці́ньканне

пі́нькнуць (9)

(10) брэ́ньканне

піо́н (4)

(10) трэ́ньканне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дакажыце, што вы не робат