ў
і
апу́шваць — дзеяслоў апушча́нік — назоўнік
канцэпт

апушка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова апушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
апу́шка

мн.  апу́шкі
Родны
каго? чаго?
апу́шкі

мн.  апу́шак
Давальны
каму? чаму?
апу́шцы

мн.  апу́шкам
Вінавальны
каго? што?
апу́шку

мн.  апу́шкі
Творны
кім? чым?
апу́шкай, апу́шкаю

мн.  апу́шкамі
Месны
у кім? у чым?
апу́шцы

мн.  апу́шках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Даўней было раўней.

Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)

Расамаха  — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

apuška — беларуская лацінка

Слова апушка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік апушка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове апушчанік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


апу́шванне (9)

(11) імя-мянушка

апу́швацца (9)

(7) пяну́шка

апу́шваць (8)

(5) пу́шка

апушча́нік (9)

(8) хлапу́шка

апу́шчаны (8)

(7) папу́шка

апу́шчаны (8)

(7) ра́пушка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

давай інструкцыю пачытаем