назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова апушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
апу́шка мн. апу́шкі |
Родны каго? чаго? |
апу́шкі мн. апу́шак |
Давальны каму? чаму? |
апу́шцы мн. апу́шкам |
Вінавальны каго? што? |
апу́шку мн. апу́шкі |
Творны кім? чым? |
апу́шкай, апу́шкаю мн. апу́шкамі |
Месны у кім? у чым? |
апу́шцы мн. апу́шках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Даўней было раўней.
Прыказкі і прымаўкі ў дзвюх кнігах (1976)Расамаха — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны
Этымалагічны слоўнік беларускай мовыapuška — беларуская лацінка
Слова апушка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік апушка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове апушчанік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› апу́шванне (9)
(11) імя-мянушка ‹
› апу́швацца (9)
(7) пяну́шка ‹
› апу́шваць (8)
(5) пу́шка ‹
› апушча́нік (9)
(8) хлапу́шка ‹
› апу́шчаны (8)
(7) папу́шка ‹
› апу́шчаны (8)
(7) ра́пушка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.