у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
рознаскланяльны
праскланяць слова імя-мянушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
імя-мянушка мн. імі-мянушкі, імёны-мянушкі |
Родны каго? чаго? |
імя-мянушкі, імені-мянушкі мн. імяў-мянушак, імён-мянушак, імёнаў-мянушак |
Давальны каму? чаму? |
імю-мянушцы, імені-мянушцы мн. імям-мянушкам, імёнам-мянушкам |
Вінавальны каго? што? |
імя-мянушку мн. імі-мянушкі, імёны-мянушкі |
Творны кім? чым? |
імем-мянушкай, імем-мянушкаю, іменем-мянушкай, іменем-мянушкаю мн. імямі-мянушкамі, імёнамі-мянушкамі |
Месны у кім? у чым? |
імі-мянушцы, імені-мянушцы мн. імях-мянушках, імёнах-мянушках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Лысая карова лысае цяля прывядзе.
Прыказка.Лепш пасраць і спазніцца, чым прыйсці своечасова і абасрацца.
imia-mianuška — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік імя-мянушка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове імянарачэнне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› імшэ́ннік (8)
(7) ляну́шка ‹
› імшэ́ць (6)
(9) зеляну́шка ‹
› імя́ (3)
(7) мяну́шка ‹
› імянарачэ́нне (12)
(7) пяну́шка ‹
› імяні́ннік (9)
(5) пу́шка ‹
› імяні́нніца (10)
(6) апу́шка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.