назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова імшэннік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
імшэ́ннік мн. імшэ́ннікі |
Родны каго? чаго? |
імшэ́нніка мн. імшэ́ннікаў |
Давальны каму? чаму? |
імшэ́нніку мн. імшэ́ннікам |
Вінавальны каго? што? |
імшэ́ннік мн. імшэ́ннікі |
Творны кім? чым? |
імшэ́ннікам мн. імшэ́ннікамі |
Месны у кім? у чым? |
імшэ́нніку мн. імшэ́нніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Набок, грыбок, баравік едзе.
Ведай, каток, свой куток.
Калі ў кватэры прыбірацца радзей, вынікі будуць больш прыкметнымі.
imšennik — беларуская лацінка
Слова імшэннік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік імшэннік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове імя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› імшы́сты (7)
(8) кішэ́ннік ‹
› імшы́цца (7)
(16) зло́дзей-кішэ́ннік ‹
› імшы́ць (6)
(8) амшэ́ннік ‹
› імшэ́ць (6)
(8) аршэ́ннік ‹
› імя́ (3)
(6) ую́ннік ‹
› імя-мянушка (11)
(9) мар'я́ннік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.