ў
і
праку́дніца — назоўнік праку́днічаць — дзеяслоў
канцэпт

пракуднічанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пракуднічанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
праку́днічанне

мн.  праку́днічанні
Родны
каго? чаго?
праку́днічання

мн.  праку́днічанняў
Давальны
каму? чаму?
праку́днічанню

мн.  праку́днічанням
Вінавальны
каго? што?
праку́днічанне

мн.  праку́днічанні
Творны
кім? чым?
праку́днічаннем

мн.  праку́днічаннямі
Месны
у кім? у чым?
праку́днічанні

мн.  праку́днічаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Конь на чатырох нагах — і то спатыкаецца.

Прыказка.

гэтыя рэкламы накшталт «хочаш пачаць працаваць у айці?» — шчыра кажучы, я ўвогуле не хачу ПРАЦАВАЦЬ


prakudničannie — беларуская лацінка

Слова пракуднічанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пракуднічанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пракудства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


праку́днасць (11)

(11) зво́днічанне

праку́днік (9)

(10) мо́днічанне

праку́дніца (10)

(13) агаро́днічанне

праку́днічаць (12)

(11) злы́днічанне

праку́дны (8)

(10) ва́жнічанне

праку́дства (10)

(14) падаро́жнічанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

праблема на роўным месцы