назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова просьбітка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
про́сьбітка мн. про́сьбіткі |
Родны каго? чаго? |
про́сьбіткі мн. про́сьбітак |
Давальны каму? чаму? |
про́сьбітцы мн. про́сьбіткам |
Вінавальны каго? што? |
про́сьбітку мн. про́сьбітак |
Творны кім? чым? |
про́сьбіткай, про́сьбіткаю мн. про́сьбіткамі |
Месны у кім? у чым? |
про́сьбітцы мн. про́сьбітках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хваліцца — не касіць, рука не забаліць.
Ну і хто тут мёртвы?
(с) беларуская мова праз 100 гадоўprośbitka — беларуская лацінка
Слова просьбітка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік просьбітка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове просьбнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› про́сып (6)
(8) се́йбітка ‹
› про́сьба (7)
(9) но́сьбітка ‹
› про́сьбіт (8)
(14) снідано́сьбітка ‹
› про́сьбітна (10)
(11) малацьбі́тка ‹
› про́сьбітны (10)
(11) барацьбі́тка ‹
› про́сьбна (8)
(5) ві́тка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Слонім