назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова прымоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прымо́ўка мн. прымо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
прымо́ўкі мн. прымо́вак |
Давальны каму? чаму? |
прымо́ўцы мн. прымо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
прымо́ўку мн. прымо́ўкі |
Творны кім? чым? |
прымо́ўкай, прымо́ўкаю мн. прымо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
прымо́ўцы мн. прымо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
У добрай сям'і ніхто не лішні.
— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.
prymoŭka — беларуская лацінка
Слова прымоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прымоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прымочванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прымо́твацца (11)
(7) шумо́ўка ‹
› прымо́тваць (10)
(8) рыфмо́ўка ‹
› прымо́тка (8)
(7) вымо́ўка ‹
› прымо́ўклы (9)
(9) шальмо́ўка ‹
› прымо́ўкнуць (11)
(7) лямо́ўка ‹
› прымо́чаны (9)
(9) аблямо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.