ў
і
прымо́тка — назоўнік прымо́ўклы — прыметнік
канцэпт

прымоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова прымоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
прымо́ўка

мн.  прымо́ўкі
Родны
каго? чаго?
прымо́ўкі

мн.  прымо́вак
Давальны
каму? чаму?
прымо́ўцы

мн.  прымо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
прымо́ўку

мн.  прымо́ўкі
Творны
кім? чым?
прымо́ўкай, прымо́ўкаю

мн.  прымо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
прымо́ўцы

мн.  прымо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У добрай сям'і ніхто не лішні.


— Вы разбіраецеся ў беларускай мове?
— А то ж!
— Глядзіце: бацька пабіў сына, бо ён быў п'яны. Хто з іх быў п'яны?
— Ён.


prymoŭka — беларуская лацінка

Слова прымоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік прымоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове прымочванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


прымо́твацца (11)

(7) шумо́ўка

прымо́тваць (10)

(8) рыфмо́ўка

прымо́тка (8)

(7) вымо́ўка

прымо́ўклы (9)

(9) шальмо́ўка

прымо́ўкнуць (11)

(7) лямо́ўка

прымо́чаны (9)

(9) аблямо́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цмок не можа заснуць