назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова прымочка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прымо́чка мн. прымо́чкі |
Родны каго? чаго? |
прымо́чкі мн. прымо́чак |
Давальны каму? чаму? |
прымо́чцы мн. прымо́чкам |
Вінавальны каго? што? |
прымо́чку мн. прымо́чкі |
Творны кім? чым? |
прымо́чкай, прымо́чкаю мн. прымо́чкамі |
Месны у кім? у чым? |
прымо́чцы мн. прымо́чках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто рана ўстае, у таго хлеба стае.
У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.
prymočka — беларуская лацінка
Слова прымочка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прымочка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прымошчванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прымо́чванне (11)
(8) размо́чка ‹
› прымо́чвацца (11)
(6) смо́чка ‹
› прымо́чваць (10)
(9) прысмо́чка ‹
› прымо́шчаны (10)
(5) но́чка ‹
› прымо́шчаны (10)
(9) адзіно́чка ‹
› прымо́шчванне (12)
(9) адзіно́чка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.