STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прынуканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
прынука́нне мн. прынука́нні |
| Родны каго? чаго? |
прынука́ння мн. прынука́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
прынука́нню мн. прынука́нням |
| Вінавальны каго? што? |
прынука́нне мн. прынука́нні |
| Творны кім? чым? |
прынука́ннем мн. прынука́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
прынука́нні мн. прынука́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Стары гаворыць — гародзіць, ды на праўду выходзіць.
Стары са шляху не звядзе.
Трапілася слова «скарыфікатар». Вырашыў глянуць у слоўніку, што гэта: «скарыфікатар — прылада для скарыфікацыі глебы». Я так і думаў…
prynukannie — беларуская лацінка
Слова прынуканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прынуканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прынукванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пры́нтарны (9)
(7) му́канне ‹
› прыну́дзіцца (11)
(7) ну́канне ‹
› прыну́ка (7)
(9) панука́нне ‹
› прыну́каны (9)
(7) пу́канне ‹
› прыну́каны (9)
(7) рука́нне ‹
› прыну́каць (9)
(9) барука́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
