назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова руканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
рука́нне мн. рука́нні |
Родны каго? чаго? |
рука́ння мн. рука́нняў |
Давальны каму? чаму? |
рука́нню мн. рука́нням |
Вінавальны каго? што? |
рука́нне мн. рука́нні |
Творны кім? чым? |
рука́ннем мн. рука́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
рука́нні мн. рука́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Слова — вецер, а пісьмо — грунт.
падкрэслі беларускую назву велікоднай булкі:
куліч, паска, бабка
rukannie — беларуская лацінка
Слова руканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік руканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рукапакладанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ру́калатка (9)
(9) панука́нне ‹
› рукамы́йнік (10)
(10) прынука́нне ‹
› рукамы́йніца (11)
(7) пу́канне ‹
› рукапаклада́нне (14)
(9) барука́нне ‹
› рукапаклада́ць (13)
(8) гру́канне ‹
› рукапакла́дзены (14)
(9) тпру́канне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.