назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова прыўлашчанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
прыўла́шчанне мн. прыўла́шчанні |
Родны каго? чаго? |
прыўла́шчання мн. прыўла́шчанняў |
Давальны каму? чаму? |
прыўла́шчанню мн. прыўла́шчанням |
Вінавальны каго? што? |
прыўла́шчанне мн. прыўла́шчанні |
Творны кім? чым? |
прыўла́шчаннем мн. прыўла́шчаннямі |
Месны у кім? у чым? |
прыўла́шчанні мн. прыўла́шчаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Прыйшла вясна — ужо часу няма, прыйшло лета — бярыся то за тое, то за гэта, надышла восень — яшчэ работ восем.
ні спачынку, ні адпачынкуБыць маці — гэта дапамагаць свайму дзіцяці шукаць цацку, якую ты выкінула тры дні назад.
pryŭlaščannie — беларуская лацінка
Слова прыўлашчанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік прыўлашчанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове прыўлашчванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› прыўла́сніванне (14)
(10) ая́кашчанне ‹
› прыўла́сніць (11)
(8) ла́шчанне ‹
› прыўла́сціць (11)
(10) абла́шчанне ‹
› прыўла́шчаны (11)
(10) асна́шчанне ‹
› прыўла́шчаны (11)
(10) верашча́нне ‹
› прыўлашча́ць (11)
(9) трашча́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мінск