ў
і
тра́чаны — дзеепрыметнік трашча́ць — дзеяслоў
канцэпт

трашчанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова трашчанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
трашча́нне

мн.  трашча́нні
Родны
каго? чаго?
трашча́ння

мн.  трашча́нняў
Давальны
каму? чаму?
трашча́нню

мн.  трашча́нням
Вінавальны
каго? што?
трашча́нне

мн.  трашча́нні
Творны
кім? чым?
трашча́ннем

мн.  трашча́ннямі
Месны
у кім? у чым?
трашча́нні

мн.  трашча́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)

«Аньця як філюта, скура на ёй гаворыць».

Палачкі для вушэй нельга засоўваць у вушы.

век жыві — век вучыся

traščannie — беларуская лацінка

Слова трашчанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік трашчанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове трашчотка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


траця́чка (8)

(12) прыўла́шчанне

тра́чаны (7)

(10) асна́шчанне

тра́чаны (7)

(10) верашча́нне

трашча́ць (8)

(13) Благаве́шчанне

трашчо́тачны (11)

(11) спаве́шчанне

трашчо́тка (9)

(13) дабравешчанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

ходзяць чуткі

карціна «Ходзяць чуткі»
мастак: Нейрасетка