ў
і
псеўдавучо́насць — назоўнік псеўдавыпадко́ва — прыслоўе
канцэпт

псеўдавучоны

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова псеўдавучоны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж. 
м.  псеўдавучо́ны
н. 

мн.  псеўдавучо́ныя
Родны
каго? чаго?
ж. 
м.  псеўдавучо́нага
н. 

мн.  псеўдавучо́ных
Давальны
каму? чаму?
ж. 
м.  псеўдавучо́наму
н. 

мн.  псеўдавучо́ным
Вінавальны
каго? што?
ж. 
м.  псеўдавучо́нага
н. 

мн.  псеўдавучо́ных
Творны
кім? чым?
ж. 
м.  псеўдавучо́ным
н. 

мн.  псеўдавучо́нымі
Месны
у кім? у чым?
ж. 
м.  псеўдавучо́ным
н. 

мн.  псеўдавучо́ных

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мухі дохнуць — пра каго-н. вельмі сумнага, нуднага або што-н. вельмі сумнае, нуднае


Горадня — места з Магдэбургскім правам ад 1391 г. На працягу XIV—XVIII стст. горад спрачаўся з Вільняй па багацці і прыгажосці і лічыўся другой сталіцай Вялікага Княства Літоўскага. У Рэчы Паспалітай быў назначаны месцам генеральных соймаў, на якіх абмяркоўваліся пытанні знешняй і ўнутранай палітыкі. У канцы XVIII ст. у Горадні заснавана друкарня, якая выдавала кнігі на беларускай мове.


psieŭdavučony — беларуская лацінка

Слова псеўдавучоны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік псеўдавучоны — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове псеўдагалюцынацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


псеўдаве́ктар (12)

(11) перагарчо́ны

псеўдавізанты́йскі (17)

(6) вучо́ны

псеўдавучо́насць (15)

(6) вучо́ны

псеўдавыпадко́ва (15)

(12) высокавучо́ны

псеўдавыпадко́вы (15)

(8) невучо́ны

псеўдагалюцынато́рны (19)

(11) квазівучо́ны


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пацук