ў
і
пуні́чны — прыметнік пунктава́нне — назоўнік
канцэпт

пункт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пункт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пу́нкт

мн.  пу́нкты
Родны
каго? чаго?
пу́нкта

мн.  пу́нктаў
Давальны
каму? чаму?
пу́нкту

мн.  пу́нктам
Вінавальны
каго? што?
пу́нкт

мн.  пу́нкты
Творны
кім? чым?
пу́нктам

мн.  пу́нктамі
Месны
у кім? у чым?
пу́нкце

мн.  пу́нктах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Гуляй, ды працу знай.


Ганны ў Беларусі мяняюць транслітарацыю з Hanna на Anna, бо так жа правільна. Але потым на захадзе яны падпісваюцца як Hanna, бо гэта ж па-англійску.


punkt — беларуская лацінка

Слова пункт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пункт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пунктаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пу́начка (7)

(14) рэ́зус-канфлі́кт

пу́нечка (7)

(6) дэлі́кт

пуні́чны (7)

(6) рэлі́кт

пунктава́нне (11)

(10) блок-пу́нкт

пу́нктавы (8)

(10) фікс-пу́нкт

пунктат (7)

(10) нуль-пу́нкт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

налівай