ў
і
пу́на — назоўнік пу́нечка — назоўнік
канцэпт

пуначка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пуначка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пу́начка

мн.  пу́начкі
Родны
каго? чаго?
пу́начкі

мн.  пу́начак
Давальны
каму? чаму?
пу́начцы

мн.  пу́начкам
Вінавальны
каго? што?
пу́начку

мн.  пу́начак
Творны
кім? чым?
пу́начкай, пу́начкаю

мн.  пу́начкамі
Месны
у кім? у чым?
пу́начцы

мн.  пу́начках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сказаў як звязаў (як уцяў, як у сук уляпіў)
секануў як крапівою

вельмі трапна, без адхіленняў, дакладна

Чалавек-павук — выдумка, а чалавек-гаўно — рэальнасць.


punačka — беларуская лацінка

Слова пуначка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пуначка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пунечка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пуля́ць (6)

(8) вё́сначка

пу́ма (4)

(11) справу́начка

пу́на (4)

(7) лу́начка

пу́нечка (7)

(8) тру́начка

пуні́чны (7)

(8) во́ўначка

пу́нкт (5)

(9) сва́хначка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цікавыя праблемы