ў
і
луна́ць — дзеяслоў лу́начны — прыметнік
канцэпт

луначка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова луначка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
лу́начка

мн.  лу́начкі
Родны
каго? чаго?
лу́начкі

мн.  лу́начак
Давальны
каму? чаму?
лу́начцы

мн.  лу́начкам
Вінавальны
каго? што?
лу́начку

мн.  лу́начкі
Творны
кім? чым?
лу́начкай, лу́начкаю

мн.  лу́начкамі
Месны
у кім? у чым?
лу́начцы

мн.  лу́начках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


Гараскоп на заўтра:
У аптымістаў будзе ўсё дрэнна, але яны не заўважаць. У песімістаў будзе ўсё добра, але ім зноў не спадабаецца.


lunačka — беларуская лацінка

Слова луначка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік луначка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове луніт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


лунаці́чны (9)

(8) пшо́начка

луна́цца (7)

(8) вё́сначка

луна́ць (6)

(11) справу́начка

лу́начны (7)

(7) пу́начка

луна́ючы (7)

(8) тру́начка

луна́ючы (7)

(8) во́ўначка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сабака-абасцака