назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова воўначка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
во́ўначка мн. во́ўначкі |
Родны каго? чаго? |
во́ўначкі мн. во́ўначак, во́ўначкаў |
Давальны каму? чаму? |
во́ўначцы мн. во́ўначкам |
Вінавальны каго? што? |
во́ўначку мн. во́ўначкі |
Творны кім? чым? |
во́ўначкай, во́ўначкаю мн. во́ўначкамі |
Месны у кім? у чым? |
во́ўначцы мн. во́ўначках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не сілаю, то розумам.
пра кемлівасць і знаходлівасць беларусаўУ зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.
voŭnačka — беларуская лацінка
Слова воўначка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік воўначка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове воўчнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› воўнатрапа́льны (14)
(7) лу́начка ‹
› воўначаса́лка (12)
(7) пу́начка ‹
› воўначаса́льны (13)
(8) тру́начка ‹
› во́ўпаўскі (9)
(9) сва́хначка ‹
› во́ўчнік (7)
(10) няве́хначка ‹
› во́ўчы (5)
(10) сняжы́начка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.