STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова рабаўніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
рабаўні́ца мн. рабаўні́цы |
| Родны каго? чаго? |
рабаўні́цы мн. рабаўні́ц |
| Давальны каму? чаму? |
рабаўні́цы мн. рабаўні́цам |
| Вінавальны каго? што? |
рабаўні́цу мн. рабаўні́ц |
| Творны кім? чым? |
рабаўні́цай, рабаўні́цаю мн. рабаўні́цамі |
| Месны у кім? у чым? |
рабаўні́цы мн. рабаўні́цах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
капа́ч — пра марудлівага, лянівага чалавека
— Капач ты з-пад цёмнае хмары, хлеба замясіць не ўмееш, хаты ніколі, як людзі, не падмяцеш! (Якуб Колас)
Раптам ты ператвараешся ў чалавека, які нікога не папракае, пазбягае пустых размоў, спакойна глядзіць на людзей, што робяцца чужымі, і добра разумее: усё да лепшага.
rabaŭnica — беларуская лацінка
Слова рабаўніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік рабаўніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове рабаўніцтва + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› рабаўла́сніцкі (13)
(6) куні́ца ‹
› рабаўла́сніцтва (14)
(6) суні́ца ‹
› рабаўні́к (8)
(9) заба́ўніца ‹
› рабаўні́цкі (10)
(9) баваўні́ца ‹
› рабаўні́цтва (11)
(10) крыва́ўніца ‹
› рабаўні́чы (9)
(10) мазгаўні́ца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
