ў
і
распакавальнік — назоўнік распакава́ны — прыметнік
канцэпт

распакаванне

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова распакаванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
распакаванне

мн.  распакаванні
Родны
каго? чаго?
распакавання

мн.  распакаванняў
Давальны
каму? чаму?
распакаванню

мн.  распакаванням
Вінавальны
каго? што?
распакаванне

мн.  распакаванні
Творны
кім? чым?
распакаваннем

мн.  распакаваннямі
Месны
у кім? у чым?
распакаванні

мн.  распакаваннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кожная зязюлька пра сваё кукуе.


Я не храпу. Мне сняцца матацыклы.


raspakavannie — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік распакаванне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове распакоўванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


распа́йвацца (11)

(10) знакава́нне

распа́йваць (10)

(9) пакава́нне

распакавальнік (14)

(13) перапакава́нне

распакава́ны (11)

(16) самараспакаванне

распакава́ны (11)

(11) маракава́нне

распакава́цца (12)

(12) праракава́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

з апошніх сіл