назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова раўня
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
раўня́ мн. — |
Родны каго? чаго? |
раўні́ мн. — |
Давальны каму? чаму? |
раўні́ мн. — |
Вінавальны каго? што? |
раўню́ мн. — |
Творны кім? чым? |
раўнёй, раўнёю мн. — |
Месны у кім? у чым? |
раўні́ мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.
— Памятаеш, ты ўчора купіў бульбу? Пасля працы купі бульбу.
— А што з ёй здарылася? Яна сапсавалася?
— Не, яна буракі.
raŭnia — беларуская лацінка
Слова раўня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік раўня — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове раўт + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› раўню́сенькі (11)
(8) мазгаўня́ ‹
› раўню́тка (8)
(8) ваўкаўня́ ‹
› раўню́ткі (8)
(7) галаўня́ ‹
› раўня́цца (8)
(7) нераўня́ ‹
› раўня́ць (7)
(7) нераўня́ ‹
› ра́ўт (4)
(7) стра́ўня ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.