назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова руіна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
руі́на мн. руі́ны |
Родны каго? чаго? |
руі́ны мн. руі́н |
Давальны каму? чаму? |
руі́не мн. руі́нам |
Вінавальны каго? што? |
руі́ну мн. руі́ны |
Творны кім? чым? |
руі́най, руі́наю мн. руі́намі |
Месны у кім? у чым? |
руі́не мн. руі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
жаўжаняткі — малыя жвавыя дзеткі
задрыга — нягеглы
чмур — балака, вясёлы гаварун
З гэным чмуром са смеху памром.
А вы ведалі, што ў 15 стагоддзі аўтамабільная кампанія Alfa Romeo запазычыла герб у Пружан?
не ў 15, а ў 16 — фактчэкінг у вас абы-штоruina — беларуская лацінка
Слова руіна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік руіна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове руіннасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ружэ́йны (7)
(6) ры́сіна ‹
› ружэ́йца (7)
(6) лясі́на ‹
› Ру́звельт (8)
(8) баля́сіна ‹
› руі́ннасць (9)
(4) фі́на ‹
› руі́нны (6)
(6) дафі́на ‹
› руйнава́льнік (12)
(7) тарфі́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Віцебск