STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сабаліна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
сабалі́на мн. сабалі́ны |
| Родны каго? чаго? |
сабалі́ны мн. сабалі́н |
| Давальны каму? чаму? |
сабалі́не мн. сабалі́нам |
| Вінавальны каго? што? |
сабалі́ну мн. сабалі́ны |
| Творны кім? чым? |
сабалі́най, сабалі́наю мн. сабалі́намі |
| Месны у кім? у чым? |
сабалі́не мн. сабалі́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ад усіх бочак шпунт; пад усе бочкі шпунт — пра чалавека, якога калі трэба і калі не трэба пасылаюць выконваць розныя даручэнні, просьбы.
Польск. szpunt ад ням. spund.— У нас на рабоце ёсць Валянцей. Ён такі дурны, нічога рабіць не ўмее. Мы за яго ўсё робім.
— Па-мойму, Валянцей не такі ўжо і дурны.
sabalina — беларуская лацінка
Слова сабаліна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сабаліна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сабаліха + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› сабака́рства (11)
(4) Лі́на ‹
› саба́каў (7)
(4) лі́на ‹
› сабалё́вы (8)
(5) Алі́на ‹
› сабалі́ны (8)
(11) карамбалі́на ‹
› сабалі́ны (8)
(8) зава́ліна ‹
› сабалі́ха (8)
(8) пава́ліна ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
у беларускай мове няма слова МАКАРОНЫ (у мн. ліку)