ў
і
сві́ран — назоўнік свіргата́ць — дзеяслоў
канцэпт

свіргатанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова свіргатанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
свіргата́нне

мн.  свіргата́нні
Родны
каго? чаго?
свіргата́ння

мн.  свіргата́нняў
Давальны
каму? чаму?
свіргата́нню

мн.  свіргата́нням
Вінавальны
каго? што?
свіргата́нне

мн.  свіргата́нні
Творны
кім? чым?
свіргата́ннем

мн.  свіргата́ннямі
Месны
у кім? у чым?
свіргата́нні

мн.  свіргата́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто сее, той мае надзею.


Не лайно, а галдэшка.


svirhatannie — беларуская лацінка

Слова свіргатанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік свіргатанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове свірнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


Сві́р (4)

(10) галгата́нне

Сві́р (4)

(11) шваргата́нне

сві́ран (6)

(10) шаргата́нне

свіргата́ць (10)

(11) сквыгата́нне

сві́рнавы (8)

(11) скрыгата́нне

свірнавы́ (8)

(11) мільгата́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чаму б не есці ўсё