назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
нескланяльны
праскланяць слова сконта
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ско́нта мн. ско́нта |
Родны каго? чаго? |
ско́нта мн. ско́нта |
Давальны каму? чаму? |
ско́нта мн. ско́нта |
Вінавальны каго? што? |
ско́нта мн. ско́нта |
Творны кім? чым? |
ско́нта мн. ско́нта |
Месны у кім? у чым? |
ско́нта мн. ско́нта |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
клёпкі ў галаве́ не стае́ (не хапа́е)
пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека— Чаму вы атруцілі суседзяў?
— У краме сказалі, што атручваць тараканаў лепш разам з суседзямі.
skonta — беларуская лацінка
Слова сконта (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік сконта — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове скончанасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ско́н (4)
(5) ко́нта ‹
› ско́нвеку (8)
(7) а-ко́нта ‹
› ско́нскі (7)
(7) нако́нта ‹
› ско́нчана (8)
(9) ізабро́нта ‹
› ско́нчанасць (11)
(4) у́нта ‹
› ско́нчаны (8)
(8) паўфу́нта ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.