ў
і
ску́чана — прыслоўе ску́чаны — прыметнік
канцэпт

скучанасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова скучанасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ску́чанасць

мн.  ску́чанасці
Родны
каго? чаго?
ску́чанасці

мн.  ску́чанасцяў, ску́чанасцей
Давальны
каму? чаму?
ску́чанасці

мн.  ску́чанасцям
Вінавальны
каго? што?
ску́чанасць

мн.  ску́чанасці
Творны
кім? чым?
ску́чанасцю

мн.  ску́чанасцямі
Месны
у кім? у чым?
ску́чанасці

мн.  ску́чанасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы


Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына,
но ты выбрал беречь корни русского.


skučanasć — беларуская лацінка

Слова скучанасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік скучанасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове скучванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


скуфе́йны (8)

(11) вы́вучанасць

ску́ць (5)

(13) нявы́вучанасць

ску́чана (7)

(10) агу́чанасць

ску́чаны (7)

(11) далу́чанасць

ску́чаны (7)

(13) недалу́чанасць

ску́чванне (9)

(11) залучанасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

007 і 7:00