назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова атрутніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
атру́тніца мн. атру́тніцы |
Родны каго? чаго? |
атру́тніцы мн. атру́тніц |
Давальны каму? чаму? |
атру́тніцы мн. атру́тніцам |
Вінавальны каго? што? |
атру́тніцу мн. атру́тніц |
Творны кім? чым? |
атру́тніцай, атру́тніцаю мн. атру́тніцамі |
Месны у кім? у чым? |
атру́тніцы мн. атру́тніцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
Беларускую мову не трэба любіць — яе трэба ўжываць.
atrutnica — беларуская лацінка
Слова атрутніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік атрутніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове атруціна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› атру́тна (7)
(14) першапаку́тніца ‹
› атру́тнасць (10)
(11) баламу́тніца ‹
› атру́тнік (8)
(8) сму́тніца ‹
› атру́тны (7)
(11) перабы́тніца ‹
› атру́тны (7)
(7) жы́тніца ‹
› атрухле́лы (9)
(9) казы́тніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Бедная мова.