ў
і
атру́тнік — назоўнік атру́тны — прыметнік
канцэпт

атрутніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова атрутніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
атру́тніца

мн.  атру́тніцы
Родны
каго? чаго?
атру́тніцы

мн.  атру́тніц
Давальны
каму? чаму?
атру́тніцы

мн.  атру́тніцам
Вінавальны
каго? што?
атру́тніцу

мн.  атру́тніц
Творны
кім? чым?
атру́тніцай, атру́тніцаю

мн.  атру́тніцамі
Месны
у кім? у чым?
атру́тніцы

мн.  атру́тніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы


Беларускую мову не трэба любіць — яе трэба ўжываць.


atrutnica — беларуская лацінка

Слова атрутніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік атрутніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове атруціна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


атру́тна (7)

(14) першапаку́тніца

атру́тнасць (10)

(11) баламу́тніца

атру́тнік (8)

(8) сму́тніца

атру́тны (7)

(11) перабы́тніца

атру́тны (7)

(7) жы́тніца

атрухле́лы (9)

(9) казы́тніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

бедная мова

Бедная мова.