ў
і
смяшы́начка — назоўнік смяшыцца — дзеяслоў
канцэпт

смяшынка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова смяшынка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
смяшы́нка

мн.  смяшы́нкі
Родны
каго? чаго?
смяшы́нкі

мн.  смяшы́нак
Давальны
каму? чаму?
смяшы́нцы

мн.  смяшы́нкам
Вінавальны
каго? што?
смяшы́нку

мн.  смяшы́нкі
Творны
кім? чым?
смяшы́нкай, смяшы́нкаю

мн.  смяшы́нкамі
Месны
у кім? у чым?
смяшы́нцы

мн.  смяшы́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Абяцанкі-цацанкі, а дурню радасць.
Дасць на лета, але не на гэта.


Хікікаморы (той, хто знаходзіцца ў адзіноце) можа не выходзіць з хаты гадамі.

Прызнайся ўжо нарэшце: ты хікікаморы.

smiašynka — беларуская лацінка

Слова смяшынка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік смяшынка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове смяюнчык + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


смяшне́йшы (9)

(8) арэ́шынка

смяшо́к (6)

(9) канюшы́нка

смяшы́начка (10)

(8) пляшы́нка

смяшыцца (8)

(4) э́нка

смяшы́ць (7)

(12) дэмімандэ́нка

смяю́нчык (8)

(10) нараджэнка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я тварыў дзіч і цвярозым