назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова спецабучэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
спецабучэ́нне мн. спецабучэ́нні |
Родны каго? чаго? |
спецабучэ́ння мн. спецабучэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
спецабучэ́нню мн. спецабучэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
спецабучэ́нне мн. спецабучэ́нні |
Творны кім? чым? |
спецабучэ́ннем мн. спецабучэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
спецабучэ́нні мн. спецабучэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Кепскае адразу відаць, а добрае ўбачыць трэба.
— Пойдзем у кіно пасля школы?
— Не, я пасля школы ва ўніверсітэт паступаю, а потым на працу буду ўладкоўвацца.
spiecabučennie — беларуская лацінка
Слова спецабучэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік спецабучэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове спецавіяатрад + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› спецабслуго́ўванне (17)
(8) абучэ́нне ‹
› спецабсталява́нне (16)
(12) самаабучэ́нне ‹
› спецабу́так (10)
(12) пераабучэ́нне ‹
› спецавіяатра́д (13)
(7) вучэ́нне ‹
› спецавіярэ́йс (12)
(9) навучэ́нне ‹
› спецаге́нт (9)
(13) законавучэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.