назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова спрытняк
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
спрытня́к мн. спрытнякі |
Родны каго? чаго? |
спрытняка мн. спрытнякоў |
Давальны каму? чаму? |
спрытняку мн. спрытнякам |
Вінавальны каго? што? |
спрытняка мн. спрытнякоў |
Творны кім? чым? |
спрытняком мн. спрытнякамі |
Месны у кім? у чым? |
спрытняку мн. спрытняках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Які розум, такая і гаворка.
Уначы прадметы мяняюць свае контуры. Бярэш шклянку вадзіцы папіць — а ў руцэ ўжо чамусьці бутэрброд з кілбасой.
sprytniak — беларуская лацінка
Слова спрытняк (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік спрытняк — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове спрытнячка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› спры́тны (7)
(7) плітня́к ‹
› спрытню́га (9)
(6) сітня́к ‹
› спрытню́га (9)
(6) жытня́к ‹
› спрытня́чка (10)
(7) сліўня́к ‹
› спры́ціцца (9)
(7) вярхняк ‹
› спрычы́нены (10)
(6) вішня́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.