назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова старноўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
старно́ўка мн. старно́ўкі |
Родны каго? чаго? |
старно́ўкі мн. старно́вак |
Давальны каму? чаму? |
старно́ўцы мн. старно́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
старно́ўку мн. старно́ўкі |
Творны кім? чым? |
старно́ўкай, старно́ўкаю мн. старно́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
старно́ўцы мн. старно́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хвалілася рэдзька, што з мёдам смачная.
Хваліўся баравік шапкай, ды галавы пад ёй няма.
Чытаючы «Дзікае паляванне караля Стаха»:
Што бачыць прадпрымальнік: гарэлка «Тройчы дзевяць» на 27 травах. Назва агонь!
Што бачыць гурман: ласіныя губы ў падсалоджаным воцаце, халодныя пірагі з гусінай пячонкай.
Што бачу я: не можа толькі цнатлівая дзеўка, ды і тая хутка згаджаецца.
starnoŭka — беларуская лацінка
Слова старноўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік старноўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове старое + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› старні́равацца (13)
(12) адтэрміно́ўка ‹
› старні́раваць (12)
(13) растэрміно́ўка ‹
› старні́раваць (12)
(8) вапно́ўка ‹
› Старо́бін (8)
(10) адзярно́ўка ‹
› старо́бінскі (11)
(8) цярно́ўка ‹
› старо́е (6)
(8) высно́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.