ў
і
страхапу́длівы — прыметнік страха́рскі — прыметнік
канцэпт

страхар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова страхар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
страха́р

мн.  страхары́
Родны
каго? чаго?
страхара́

мн.  страхаро́ў
Давальны
каму? чаму?
страхару́

мн.  страхара́м
Вінавальны
каго? што?
страхара́

мн.  страхаро́ў
Творны
кім? чым?
страхаро́м

мн.  страхара́мі
Месны
у кім? у чым?
страхару́

мн.  страхара́х
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).


Без літары А можна скласці толькі 11% ад усіх слоў.

аааачмурэннааая моваааа

strachar — беларуская лацінка

Слова страхар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік страхар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове страхата + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


страхану́ць (10)

(6) Джаха́р

страхапу́д (9)

(5) Заха́р

страхапу́длівы (13)

(6) знаха́р

страха́рскі (10)

(5) ві́хар

страхата́ (8)

(6) Про́хар

страхатлі́ва (11)

(5) арха́р


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

зоркі з маладымі сабой