назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова страхар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
страха́р мн. страхары́ |
Родны каго? чаго? |
страхара́ мн. страхаро́ў |
Давальны каму? чаму? |
страхару́ мн. страхара́м |
Вінавальны каго? што? |
страхара́ мн. страхаро́ў |
Творны кім? чым? |
страхаро́м мн. страхара́мі |
Месны у кім? у чым? |
страхару́ мн. страхара́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).
Без літары А можна скласці толькі 11% ад усіх слоў.
аааачмурэннааая мовааааstrachar — беларуская лацінка
Слова страхар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік страхар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове страхата + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› страхану́ць (10)
(6) Джаха́р ‹
› страхапу́д (9)
(5) Заха́р ‹
› страхапу́длівы (13)
(6) знаха́р ‹
› страха́рскі (10)
(5) ві́хар ‹
› страхата́ (8)
(6) Про́хар ‹
› страхатлі́ва (11)
(5) арха́р ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.