табунік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова табунік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	табу́нік мн. табу́нікі
Родны каго? чаго?	табу́ніка мн. табу́нікаў
Давальны каму? чаму?	табу́ніку мн. табу́нікам
Вінавальны каго? што?	табу́нік мн. табу́нікі
Творны кім? чым?	табу́нікам мн. табу́нікамі
Месны у кім? у чым?	табу́ніку мн. табу́ніках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто ўлетку цяньку шукае, той узімку галадае.

— І хто мы з табой цяпер, сябры ці палюбоўнікі?..
Ён стаяў ля акна і маўчаў…
— Кім бы ты хацеў быць? — спытала яна зноў.
Ён паглядзеў у акно, на зорнае неба, і летуценна адказаў:
— Астранаўтам!

tabunik — беларуская лацінка

Слова табунік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: