тынкарка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова тынкарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	тынка́рка мн. тынка́ркі
Родны каго? чаго?	тынка́ркі мн. тынка́рак
Давальны каму? чаму?	тынка́рцы мн. тынка́ркам
Вінавальны каго? што?	тынка́рку мн. тынка́рак
Творны кім? чым?	тынка́ркай, тынка́ркаю мн. тынка́ркамі
Месны у кім? у чым?	тынка́рцы мн. тынка́рках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Адна ластаўка вясны не робіць.

— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».

* да Абрагама/Абрама на піва паехаць (пайсці) = пайсці на той свет, пакінуць гэты свет
у Беларусі і жыць класна, і памерці класна

tynkarka — беларуская лацінка

Слова тынкарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: