ў
і
тэзаўрава́ць — дзеяслоў тэзаўра́цыя — назоўнік
канцэпт

тэзаўратар

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова тэзаўратар
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
тэзаўра́тар

мн.  тэзаўра́тары
Родны
каго? чаго?
тэзаўра́тара

мн.  тэзаўра́тараў
Давальны
каму? чаму?
тэзаўра́тару

мн.  тэзаўра́тарам
Вінавальны
каго? што?
тэзаўра́тара

мн.  тэзаўра́тараў
Творны
кім? чым?
тэзаўра́тарам

мн.  тэзаўра́тарамі
Месны
у кім? у чым?
тэзаўра́тару

мн.  тэзаўра́тарах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Гуляй, дзяціна: твая гадзіна!


Бачыў сёння былую з нейкім гандонам у кнігарні. Сука, я абавязкова навучуся чытаць.


tezaŭratar — беларуская лацінка

Слова тэзаўратар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік тэзаўратар — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове тэзаўрацыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


тэзаўрава́цца (12)

(9) сатура́тар

тэзаўрава́ць (11)

(9) абтура́тар

тэзаўрава́ць (11)

(13) дэсульфура́тар

тэзаўра́цыя (10)

(11) рэстаўра́тар

тэза́ўрус (8)

(8) шыфра́тар

тэза́ўрусны (10)

(10) дэшыфра́тар


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

любіш дранікі — любі і драць