назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова тэзаўратар
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
тэзаўра́тар мн. тэзаўра́тары |
Родны каго? чаго? |
тэзаўра́тара мн. тэзаўра́тараў |
Давальны каму? чаму? |
тэзаўра́тару мн. тэзаўра́тарам |
Вінавальны каго? што? |
тэзаўра́тара мн. тэзаўра́тараў |
Творны кім? чым? |
тэзаўра́тарам мн. тэзаўра́тарамі |
Месны у кім? у чым? |
тэзаўра́тару мн. тэзаўра́тарах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Гуляй, дзяціна: твая гадзіна!
Бачыў сёння былую з нейкім гандонам у кнігарні. Сука, я абавязкова навучуся чытаць.
tezaŭratar — беларуская лацінка
Слова тэзаўратар (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік тэзаўратар — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове тэзаўрацыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› тэзаўрава́цца (12)
(9) сатура́тар ‹
› тэзаўрава́ць (11)
(9) абтура́тар ‹
› тэзаўрава́ць (11)
(13) дэсульфура́тар ‹
› тэзаўра́цыя (10)
(11) рэстаўра́тар ‹
› тэза́ўрус (8)
(8) шыфра́тар ‹
› тэза́ўрусны (10)
(10) дэшыфра́тар ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.