STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова аўчарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
аўча́рка мн. аўча́ркі |
| Родны каго? чаго? |
аўча́ркі мн. аўча́рак |
| Давальны каму? чаму? |
аўча́рцы мн. аўча́ркам |
| Вінавальны каго? што? |
аўча́рку мн. аўча́рак |
| Творны кім? чым? |
аўча́ркай, аўча́ркаю мн. аўча́ркамі |
| Месны у кім? у чым? |
аўча́рцы мн. аўча́рках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі Бог злучыць, то ніхто не разлучыць.
Я не храпу. Мне сняцца матацыклы.
aŭčarka — беларуская лацінка
Слова аўчарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік аўчарка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аўчарнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аўцабы́к (7)
(8) па́дчарка ‹
› аўцама́тка (9)
(8) ганча́рка ‹
› аўча́р (5)
(11) дыспе́тчарка ‹
› аўча́рнік (8)
(8) вы́шчарка ‹
› аўча́рня (7)
(8) вы́шчарка ‹
› аўча́рства (9)
(7) я́шчарка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
