назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова угодлівасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
уго́длівасць мн. уго́длівасці |
Родны каго? чаго? |
уго́длівасці мн. уго́длівасцяў, уго́длівасцей |
Давальны каму? чаму? |
уго́длівасці мн. уго́длівасцям |
Вінавальны каго? што? |
уго́длівасць мн. уго́длівасці |
Творны кім? чым? |
уго́длівасцю мн. уго́длівасцямі |
Месны у кім? у чым? |
уго́длівасці мн. уго́длівасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.
Будзь простым — і да цябе пацягнуцца простыя, нецікавыя людзі.
uhodlivasć — беларуская лацінка
Слова угодлівасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік угодлівасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове угоднік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› уго́дкавы (8)
(12) лаго́длівасць ‹
› уго́дкі (6)
(11) зго́длівасць ‹
› уго́дліва (8)
(13) нязго́длівасць ‹
› уго́длівы (8)
(13) асало́длівасць ‹
› уго́днік (7)
(12) збро́длівасць ‹
› уго́дніца (8)
(12) выро́длівасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.