ў
і
уго́дліва — прыслоўе уго́длівы — прыметнік
канцэпт

угодлівасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова угодлівасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
уго́длівасць

мн.  уго́длівасці
Родны
каго? чаго?
уго́длівасці

мн.  уго́длівасцяў, уго́длівасцей
Давальны
каму? чаму?
уго́длівасці

мн.  уго́длівасцям
Вінавальны
каго? што?
уго́длівасць

мн.  уго́длівасці
Творны
кім? чым?
уго́длівасцю

мн.  уго́длівасцямі
Месны
у кім? у чым?
уго́длівасці

мн.  уго́длівасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.


Будзь простым — і да цябе пацягнуцца простыя, нецікавыя людзі.


uhodlivasć — беларуская лацінка

Слова угодлівасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік угодлівасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове угоднік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


уго́дкавы (8)

(12) лаго́длівасць

уго́дкі (6)

(11) зго́длівасць

уго́дліва (8)

(13) нязго́длівасць

уго́длівы (8)

(13) асало́длівасць

уго́днік (7)

(12) збро́длівасць

уго́дніца (8)

(12) выро́длівасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прынцэса-дракон