ў
і
упа́ртасць — назоўнік упа́рты — назоўнік
канцэпт

упартая

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова упартая
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  упа́ртая
м. 
н. 

мн.  упа́ртыя
Родны
каго? чаго?
ж.  упа́ртай
м. 
н. 

мн.  упа́ртых
Давальны
каму? чаму?
ж.  упа́ртай
м. 
н. 

мн.  упа́ртым
Вінавальны
каго? што?
ж.  упа́ртую
м. 
н. 

мн.  упа́ртых (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  упа́ртай, упа́ртаю
м. 
н. 

мн.  упа́ртымі
Месны
у кім? у чым?
ж.  упа́ртай
м. 
н. 

мн.  упа́ртых

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

хадзі́ць як бэ́йбас — пра гультаяватага хлопца


Прыблізна 5-7 тысяч гадоў таму на аднаго мужчыну прыпадала 17 жанчын.

добра, што не нападала

upartaja — беларуская лацінка

Слова упартая (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік упартая — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове упарты + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


упа́рта (6)

(7) важа́тая

упа́ртаваць (10)

(13) піянерважа́тая

упа́ртасць (9)

(6) спатая́

упа́рты (6)

(9) Прачы́стая

упа́рты (6)

(6) свята́я

упару́ (5)

(6) глуха́я


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чарот і рагоз

чарот і рагоз