назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова упартая
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
упа́ртая
м. — н. — мн. упа́ртыя |
Родны каго? чаго? |
ж.
упа́ртай
м. — н. — мн. упа́ртых |
Давальны каму? чаму? |
ж.
упа́ртай
м. — н. — мн. упа́ртым |
Вінавальны каго? што? |
ж.
упа́ртую
м. — н. — мн. упа́ртых (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
упа́ртай, упа́ртаю
м. — н. — мн. упа́ртымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
упа́ртай
м. — н. — мн. упа́ртых |
скарбніца
хадзі́ць як бэ́йбас — пра гультаяватага хлопца
Прыблізна 5-7 тысяч гадоў таму на аднаго мужчыну прыпадала 17 жанчын.
добра, што не нападалаupartaja — беларуская лацінка
Слова упартая (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік упартая — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове упарты + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› упа́рта (6)
(7) важа́тая ‹
› упа́ртаваць (10)
(13) піянерважа́тая ‹
› упа́ртасць (9)
(6) спатая́ ‹
› упа́рты (6)
(9) Прачы́стая ‹
› упа́рты (6)
(6) свята́я ‹
› упару́ (5)
(6) глуха́я ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
чарот і рагоз