назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова глухая
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
глуха́я
м. — н. — мн. глухі́я |
Родны каго? чаго? |
ж.
глухо́й
м. — н. — мн. глухі́х |
Давальны каму? чаму? |
ж.
глухо́й
м. — н. — мн. глухі́м |
Вінавальны каго? што? |
ж.
глуху́ю
м. — н. — мн. глухі́х (адуш.) |
Творны кім? чым? |
ж.
глухо́й, глухо́ю
м. — н. — мн. глухі́мі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
глухо́й
м. — н. — мн. глухі́х |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?
hluchaja — беларуская лацінка
Слова глухая (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глухая — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове глухі + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› глуханямы́ (9)
(7) упа́ртая ‹
› глу́хасць (8)
(9) Прачы́стая ‹
› глухата́ (7)
(6) свята́я ‹
› глухе́нька (9)
(8) слу́жачая ‹
› глухе́нькі (9)
(5) печая́ ‹
› глухі́ (5)
(7) рабо́чая ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.