ў
і
глухата́ — назоўнік глухе́нька — прыслоўе
канцэпт

глухая

гэта

назоўнік
субстантываваны
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення

праскланяць слова глухая
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
  ж. — жаночы род
  м. — мужчынскі род
  н. — ніякі род
множны лік
Назоўны
хто? што?
ж.  глуха́я
м. 
н. 

мн.  глухі́я
Родны
каго? чаго?
ж.  глухо́й
м. 
н. 

мн.  глухі́х
Давальны
каму? чаму?
ж.  глухо́й
м. 
н. 

мн.  глухі́м
Вінавальны
каго? што?
ж.  глуху́ю
м. 
н. 

мн.  глухі́х (адуш.)
Творны
кім? чым?
ж.  глухо́й, глухо́ю
м. 
н. 

мн.  глухі́мі
Месны
у кім? у чым?
ж.  глухо́й
м. 
н. 

мн.  глухі́х

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.


Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?


hluchaja — беларуская лацінка

Слова глухая (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік глухая — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове глухі + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


глуханямы́ (9)

(7) упа́ртая

глу́хасць (8)

(9) Прачы́стая

глухата́ (7)

(6) свята́я

глухе́нька (9)

(8) слу́жачая

глухе́нькі (9)

(5) печая́

глухі́ (5)

(7) рабо́чая


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

успомніць у старасці