назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова глухасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
глу́хасць мн. глу́хасці |
Родны каго? чаго? |
глу́хасці мн. глу́хасцяў, глу́хасцей |
Давальны каму? чаму? |
глу́хасці мн. глу́хасцям |
Вінавальны каго? што? |
глу́хасць мн. глу́хасці |
Творны кім? чым? |
глу́хасцю мн. глу́хасцямі |
Месны у кім? у чым? |
глу́хасці мн. глу́хасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
абе́руч / абе́ручкі — абедзвюма рукамі
1. Шукаеш беларускі адпаведнік.
2. Глядзіш у слоўнік.
3. Беларускае слова гучыць як расейскае.
4. Крывішся.
5. Пачынаеш новую ітэрацыю.
Гэтак выглядае бздура.
Са словам «бздура» вы чамусьці так не робіце.
І са словам «ітэрацыя» таксама.
Каб спыніць твае пакуты:
3. Насамрэч расейскае слова гучыць як беларускае. Ідзі далей.
hluchasć — беларуская лацінка
Слова глухасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глухасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове глухата + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› глуханемата́ (11)
(12) віславу́хасць ‹
› глуханямы́ (9)
(12) карнаву́хасць ‹
› глуханямы́ (9)
(11) лапаву́хасць ‹
› глухата́ (7)
(7) су́хасць ‹
› глуха́я (6)
(7) ні́цасць ‹
› глухе́нька (9)
(11) бяско́нцасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.