ў
і
ухмылі́цца — дзеяслоў ухмыльну́цца — дзеяслоў
канцэпт

ухмылка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова ухмылка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 ухмы́лка

мн.  ухмы́лкі
Родны
каго? чаго?		 ухмы́лкі

мн.  ухмы́лак
Давальны
каму? чаму?		 ухмы́лцы

мн.  ухмы́лкам
Вінавальны
каго? што?		 ухмы́лку

мн.  ухмы́лкі
Творны
кім? чым?		 ухмы́лкай, ухмы́лкаю

мн.  ухмы́лкамі
Месны
у кім? у чым?		 ухмы́лцы

мн.  ухмы́лках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ў старой печы агонь добра гарыць.
Стары вол ніколі баразну не скрывіць (не сапсуе).
Дзе старыя кусты, той двор не пусты.


Мая бабуля з Пастаўшчыны казала ЗАДНІЦА ці СРАКА. Аніякай дупы. А ў вас што?


uchmylka — беларуская лацінка

Слова ухмылка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ухмылка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове уходдзе + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› ухмы́лісты (9)

(7) памы́лка ‹

› ухмылі́цца (9)

(8) прамы́лка ‹

› ухмы́ліцца (9)

(7) абмы́лка ‹

› ухмыльну́цца (11)

(7) бары́лка ‹

› ухмыля́цца (9)

(7) гарылка ‹

› у́хнуць (6)

(7) мары́лка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

шкляначку віскі