ў
і
філадэндро́н — назоўнік філакарты́ст — назоўнік
канцэпт

філакактус

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова філакактус
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 філака́ктус

мн.  філака́ктусы
Родны
каго? чаго?		 філака́ктуса

мн.  філака́ктусаў
Давальны
каму? чаму?		 філака́ктусу

мн.  філака́ктусам
Вінавальны
каго? што?		 філака́ктус

мн.  філака́ктусы
Творны
кім? чым?		 філака́ктусам

мн.  філака́ктусамі
Месны
у кім? у чым?		 філака́ктусе

мн.  філака́ктусах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы


Выйдзі хаця б у людзі, калі больш няма куды.

Міхась Мірановіч

filakaktus — беларуская лацінка

Слова філакактус (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік філакактус — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове філакартыст + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› філадэ́ндран (11)

(7) га́бітус ‹

› філадэ́ндран (11)

(6) ко́ітус ‹

› філадэндро́н (11)

(6) ка́ктус ‹

› філакарты́ст (11)

(11) эхінака́ктус ‹

› філакарты́стка (13)

(9) кампа́ктус ‹

› філакарты́сцкі (13)

(6) па́лтус ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

тэрмінатар